Na het afscheid van da. Tineke Weidema als seniorenpastor heeft de Stichting Doopsgezinde Gemeenten met Gezamenlijke Predikanten (St. DGGP) na een sollicitatieprocedure in samenwerking met de kerkenraden van de Doopsgezinde gemeenten van Bolsward, Joure en Sneek br. Jelle Waringa aangesteld als de nieuwe seniorenpastor. Deze aanstelling is ingegaan op 10 oktober 2016.
Br. Jelle Waringa stelt zich in een eigen bijdrage aan u voor.
Wie ben je?
Je staat met een biertje in je hand op een feestje. Je probeert een praatje te maken met een aantal buren van de jarige, maar vreemd genoeg wordt de vraag naar wie ze zijn beantwoord met wat ze zijn. Of welke rol ze hebben. Account manager, operationeel beheerder, verantwoordelijk voor 85 miljoen euro, hoofd facilitaire zaken. Het is eenvoudiger te praten over je rol dan over je ziel. Het is makkelijker te praten over je beroep, dan over je passie, helemaal als je geslaagd bent, wat dat ook mag betekenen.
Ik heb ook een rol, of eigenlijk een heel aantal rollen. Maar wat zegt dat over wie ik in wezen echt ben? Ik ben Jelle Waringa, man van Tori, vader van Anna, Nella en Famke. Vanaf medio oktober seniorenpastor in de doopsgezinde gemeenten van Bolsward, Joure en Sneek. Daarnaast ben ik student, zoon, broer, broeder, menist, gastvoorganger, inwoner van Akkrum, bewoner van onze planeet Aarde. Maar dat is allemaal wat ik ben.
Wie ik ben, dat is veel lastiger. Ik probeer iemand te zijn die dingen los kan laten. Dat wat vertrouwd is, is immers slechts tijdelijk. Denken te snappen wie of wat God is bijvoorbeeld. Het geloof als steun in bange dagen krijgt zo een andere waarde; ik probeer te leven in een onbekend vertrouwen op de Ene. En onbekend, dat is soms eng. God tovert onze problemen niet weg. Hij is – en dat is voldoende. God is God, en ik wil niet proberen te begrijpen hoe dan precies.
Ik ben geen heilig boontje. Vaste grond voelt ook voor mij prettig aan. Ik kan soms jaloers zijn op mensen die zelfs in de meest moeilijke momenten steun kunnen vinden in hun geloof. Ik denk soms: Waar ben je, God? Waarom laat je je niet zien? En dan, heel voorzichtig, als een briesje…dan meen ik soms te voelen dat de Ene er is, en dat dat voldoende is. Onzichtbaar dichtbij, maar ik was het die zich niet liet vinden.
Als seniorenpastor ben ik benieuwd naar uw verhalen. Op 9 oktober nemen we in Sneek afscheid van Tineke Weidema en vanaf 10 oktober zal ik mijn best doen om de zorg, aandacht en liefde die zij aan u gegeven heeft op mijn eigen weg en eigen wijze voort te zetten. Ik heb er zin in om u te ontmoeten!
Met broederlijke groet,
Jelle Waringa
